O książce: rok / Witaj, drogi czytelniku! Jeśli trzymacie w rękach tę powieść, zapewne przeczytaliście już dwie pierwsze części trylogii. Przecież bieg historii jest nieubłagany i trochę dziwne wydaje się wyciąganie tylko jej ostatniej części i wyciąganie z tego wniosków. Z drugiej strony, czemu nie? Czasem jest jeszcze ciekawiej, a co jeśli trzecia książka zachęci kogoś do przeczytania dwóch pierwszych? Jednak nie upieram się, że ta książka, podobnie jak poprzednie (i tu muszę się powtórzyć), jest rodzajem kiczu, czy też, jak kto woli, rodzajem fikcji literackiej, któremu można przypisać co następuje. definicja: „Fantasmagoria społeczno-polityczno-humoryczna z elementami erotyki”. To prawda, jest to zbyt skomplikowane i może niektórych przestraszyć. Tak naprawdę książka jest niewątpliwie bardzo wesoła, lekka i ciekawa, a czyta się ją tak, jakby płynęła piosenka. Główny pomysł i styl powieści nie uległy zauważalnym zmianom w przejściu od dwóch pierwszych tomów do trzeciego. Dlatego - raz po raz: Jasne jest, że żadna z opisanych tutaj rzeczy nigdy się nie wydarzyła (no, albo prawie nigdy), a wszelkie możliwe zbiegi okoliczności są całkowicie przypadkowe, a wszystkie postacie są fikcyjne i nie należy ich szukać po grubiutkim biograficznych podręcznikach lub (nie daj Boże!) w Internecie. A jeśli ktoś nagle zapragnie pozwać autora (nigdy nie wiadomo, może znajdą się ludzie, którzy na poważnie zaczną z autorem debatować na temat światopoglądu jego fikcyjnych bohaterów), to niech natychmiast napisze oświadczenie przeciwko mnie , jako autora science fiction, co sprawi mi zaszczyt. I na zakończenie. Życzę miłej lektury, a jeśli podoba Ci się moja twórczość, to zapraszam do zakupu kolejnych moich książek, a wierz mi, jest ich całkiem sporo.